کد مطلب:24524 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:25

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

طينت انسان به چه معناست؟

«طينت» بر وزن فعلت از واژه «طين» گرفته شده و آن به معناي گل است؛ زيرا گل ماده آفرينش انسان است: {A{/Bهُوَ اَلَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ طِينٍ {w1-5w}{I6:2I}/}A}؛ {Mاو است آن كه شما را از گل آفريدM}، {V(انعام، آيه 2)V}. طين بر وزن «فعلت» به صورت «طينت» به معناي سرشت اوليه آمده است. بنابراين «طينت» به معناي خميره، سرشت و طبع است. «طين» مبدأ وجود و زندگي مادي انساني است؛ اما مبدأ زندگي معنوي و روحاني آدمي، روح او است: «{/Bنَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي {w4-7w}{I15:29I}*/}؛ از روح خود در او دميدم)، {V(حجر، آيه 29؛ ص، آيه 72)V}. پس انسان دو جنبه دارد: يكي جنبه مادي او كه از آن به «طينت و سرشت» تعبير مي شود و ديگري جنبه معنوي او كه از آن به «فطرت و نفس مستوي» تعبير مي شود.